hehe daar is hij dan, het volgende blog

verhuisbericht!

Een leuk nieuwtje om mee te beginnen is dat we uit het huis van 5 zijn ontsnapt en inmiddels met ze tweetjes wonen. Laura vertelde dat er nog een appartementje over was, en wij sloegen dit aanbod niet af! 

we zitten nu heerlijk in het oude centrum. 10 minuutjes lopen van het strand. en 1 minuutje lopen van de restaurantjes en kroegjes. Lekker samen koken en afwassen gaat super!

Dit is gebeurd vlak na mijn vorige blog,

wat is er ondertussen nogmeer gebeurd? ik ben vooral druk op stage, dit is wel heel leuk. Alleen heb ik wel zo'n stage waar je als je het goed doet steeds meer gaan verwachten. En ik het begin was dat alleen maar leuk, maar af en toe nu ligt de lat wel iets te hoog en dan moet je dat snel aangeven. ( feitje: verpleegkundige is hier ook een universitaire opleiding) Maar voor de rest gaat het goed hoor!

Mijn collega's zijn wel heel lief en betrokken ze bemoeien zich het liefste overal mee. Maar o wat kunnen ze herrie maken. In de pauze luid gekletst en soms even flink op de tafel slaan om je verhaal nog duidelijker te maken. aay aay aay

Verder zijn we dus druk bezig geweest met verhuizen naar ons klein maar fijne huisje. Waar we het heel erg naar ons zin hebben, Dit is echt ons plekje, zo voelt het en zo is het. 

We hebben ook al een hoop visite gehad. Nouja mijn huisgenoot vooral. Moeders, vriendinnen komen af en aan. Ik moet op mijn familie nog een paar weekjes wachten, maar dan heb ik wel iets om naar uit te kijken.

Na al het leuke, spannende, en nieuwe. komen ook in zo'n periode ook wel eens minder leuke dingen om de hoek kijken. zo had ik afgelopen weken en nog steeds last van hele erge vermoeidheid, en viel zelfs op mijn werk in slaap. En mijn benen zaten vol blauwe plekken (zonder reden!). 

Op advies maar even naar de huisarts, en daarna ziekenhuis geweest. met vermoeden op bloedarmoede. 

Nou zo'n ziekenhuis is een happening.. oef.. bij binnenkomst bij een balie melden wat er aan de hand is. Gelijk een polsbandje om. Dat wekt al vreemde indrukken. daarna met polsbandje in kamer 1. Daar zit een verpleegkundige, nogmaals je verhaal doen en dan wordt alles bij je gemeten,(bloeddruk, temp, enz) En dan ben je nog niet klaar nee. Dan wordt je naar een wachtzaal gestuurd waar je moet wachten met alle anderen. Van mensen met een zere vinger tot mensen compleet op brancard. Bizar. Na een poosje nerveus wachten kwam een arts me halen, en moest ik weer in een ander kamertje wachten, alleen. Dit is heel apart WANT ik ben er dus achter gekomen waarom. Dit is een onderdeel van de anamnese, de verpleegkundige lopen door die kamer heen en weer om mensen te halen ed. en dan bekijken ze dus hoe je bent op dat moment. Dat weet ik omdat ik achteraf op mijn anamnese formulier las : mw. zat ik rustruimte in stabiele toestand. ging goed geen problemen geobserveerd. Heel bijzonder dus.... Nouja na daar bestudeerd te worden mocht ik eindelijk naar de arts. Die in plaats van even bloedprikken voor bloedarmoede een complete check-up deed. 

Nou na een bizarre ervaring in het ziekenhuis niet naar huis met bloedarmoede, maar een of ander virus waar niemand van heeft gehoord. elf toch maar even ijzer tabletten gehaald.. wel weer een ervaring rijker!

Verder is er ook wel heimwee om het hoekje geweest. Ik zit hier tenslotte al 8 weken op mezelf. Gelukkig heb ik hier wel lieve collega's en vrienden die je op vangen. Maar iedereen kent het gevoel van even met een goede vriendin te willen kletsen of een dikke knuffel van je vader en moeder. En als je dan wel eens alleen bent is dat wel eens lastig. Maarja opgeven is niets voor mij, dus ik heb die heimwee naar iedereen thuis maar gebruikt als motivatie om zo snel en goed mogelijk mijn examen te gaan maken. Dan heb ik een mooi raport en een mooie ervaring om mee naar huis te nemen. 

Waar mijn leven hier nou uit bestaat en hoe het verder met me gaat. Van maandag tot vrijdag werk ik in Muxamel, wat helaas 1 uur reizen is. het werk is leuk maar soms ook wel zwaar. Na het werk even een uurtje slapen, dan komt Kirsten thuis. gaan we lekker eten, even kletsen en niet te laat naar bed. 

De weekenden zijn elke keer anders, de ene week lig je op het strand. en de andere zit het huis vol met studenten uit andere dorpjes. Dit weekend bijvoorbeeld hadden we 3 jarige en dat hebben we met ze alle gevierd in Almoradi. Een dorpje waar en paar van hun wonen. Heerlijk tapas eten en dan natuurlijk met ze alle feesten! super!

Wat kan ik jullie verder nog vertellen? komende weken zullen in het teken staan van mijn examen en familie. Daarna kerst en oud en nieuw.. en dan...... alweer naar huis. in december gaan we nog met onze Spaans leraar een weekendje weg en zo zijn er nog wat leuke uitstapjes tussendoor om naar uit te kijken.